Almanca'da ismin halleri Türkçe'den biraz farklıdır ve yalın hali, -i hali, -e hali, -in hali olmak üzere ismin dört hali mevcuttur.
Türkçe'de bir ismi -i haline sokmak için kelimenin sonuna ı-i-u-ü harflerinden uygun olanı eklenir ve eğer gerekiyorsa kaynaştırma harfi de eklenir.
Örnekler: -i hali à muz-muzu, kalem-kalemi, kapı-kapıyı gibi.
-e hali -> muz-muza, kalem-kaleme, kapı-kapıya gibi yapılır.
Almanca'da ise bu haller genellikle kelimenin artikelini değiştirerek oluşturulur. Bazı kelimelerin de sonlarına bazı haflerin eklendiği durumlar da mevcuttur.
Almanca'da ismin dört hali şu şekilde ifade edilir:
Yalın Hali: Nominativ
-e Hali: Dativ
-i Hali: Akkusativ
-in Hali: Genitiv
Yalın hal nedir (= Nominativ) Bir cümlenin öznesi (kim/ne) yalın (Nominativ) haldedir.
Türkçede!
O çok çalışıyor. Bu cümlenin öznesini bulabilmek için KİM? (NE) sorularını sormak gerekir.
Bu durumda 'Kim (veya Ne)' çok çalışıyor? diye sorulur. Cevap: O.
Benim kardeşim pastırma yemektedir. Kim veya ne pastırma yemektedir? -Benim kardeşim.
Bu otomobil çok pahalı. Kim veya ne çok pahalı? Bu otomobil.
Şimdi Almanca!
Aşağıdaki Almanca cümlenin öznesini bulabilmek için WER (KİM) veya WAS (NE) sorularını sormak gerekir:
Die Frau geht nach Deutschland. 'Wer oder was' geht nach Deutschland? -Die Frau.
Das Kind spielt. 'Wer oder was' spielt? -Das Kind.
Der Computer ist sehr teuer. 'Wer oder was' ist sehr teuer? -Der Computer.
| ANA SAYFA | SONRAKİ |